Hallo, leuk dat je een kijkje durft te nemen op mijn site......

Ik ben dus Marco Veneman
Geboren op 7 april 1969 in een mooie boerderij aan de Nijverdalsestraat in

Een moeizame start van mijn leven, want ik was mooi aan het klungelen geweest met de navelstreng, en had die dus netjes om mijn hals gewikkeld. In eerste instantie had mijn moeder zoiets van: oohhhhh....een smurfje, omdat ik al een mooie blauwe kleur had ontwikkeld.
Maar de verloskundige wist mij door middel van reanimatie  weer mooi op kleur te mengen.

In juni zijn we toen verhuisd van de Nijverdalsestraat naar de Emmastraat, wat in Wierden ook wel het "Haagse straatje" werd genoemd omdat er veel mensen woonden die uit Den Haag kwamen, en die bij radiatorenfabrikant de firma van Hijst aan de Almelosestraat werkten.

Na een gemiddelde jeugd(denk ik), werd het tijd om naar de "grote school" te gaan. Omdat de leerkrachten op basisschool De Sjaloomschool, een uitgesproken mening over mij hadden, ben ik naar de Lagere Technische School "Het Noordbroek" gegaan. Mij werd namelijk verteld dat ik het later met mijn handen moest verdienen, en niet zozeer met mijn hoofd. NEE, ik ben NIET dom

Na de LTS afgerond te hebben, ben ik naar de MTS gegaan, waar ik een aantal hele mooie jaren heb gehad. Omdat het mij op de LTS eigenlijk allemaal te makkelijk af ging, kwam ik mezelf in het 2e leerjaar behoorlijk tegen. Want toen moest er plotseling geleerd worden. En dat was iets wat ik niet kende. Dat had weer tot gevolg dat ik steeds vaker tijdens schooltijd andere onderkomens opzocht. Daarom kreeg ik na een aantal jaren een handdruk(geen gouden) van de directeur, met het bericht dat het verstandig was om iets anders op te zoeken. Ja, en daar sta je dan met je mond vol tanden terug te denken aan de vele goedbedoelde waarschuwingen van de leraren. Maar ik ben niet bij de pakken neer gaan zitten, en ben op zoek gegaan naar een baan. Die had ik gelukkig dan ook heel snel. Want drie weken later was ik werkzaam als elektricien bij de   fa. Paauwe. Hier heb ik ook een hele mooie tijd gehad, en om toch de nodige diploma's te halen ben ik toen begonnen met de avondscholing. Het mooie aan het werken bij Paauwe was de veelzijdigheid aan werkzaamheden. Het ene moment zat je "op de bouw", en het andere moment was je bij de burgermeester thuis aan het werk. Omdat Paauwe in die tijd het onderhoud aan de openbare verlichting in de gemeente Wierden had, werd ik op die werkzaamheden gezet. Daarom kreeg ik in die tijd ook de bijnaam Lampje.

Altijd al had ik de "drang" om er meer voor mijn medemens te kunnen zijn. Daarom heb ik in augustus 1991 gereageerd op een advertentie van de gemeente Wierden, waarin ze een viertal brandwachten zochten voor de brandweer Wierden, blusgroep Wierden. Want in die functie zag ik voor mezelf meer kansen en uitdagingen om daadwerkelijk meer voor m'n medemens te kunnen betekenen. De medische keuring verliep goed, en ik werd dus aangenomen als aspirant-brandwacht. De eerste jaren de nodige opleidingen gevolgd t/m hoofdbrandwacht. Daarnaast ook de aanvullende modules gaspakdrager, waarschuwings en verkenningsdienst(wvd), chauffeurpompbediende gevolgd. Op een gegeven ogenblik kwamen er een tweetal vacatures voor bevelvoerder. Daarin zag ik ook een enorme uitdaging, en heb me dus kandidaat gesteld, en ben toen vervolgens ook "aangenomen" als aspirant bevelvoerder, want de opleiding hiervoor zou ik dus moeten gaan volgen. Na drie jaar de opleiding "onderbrandmeester" te hebben gevolgd, ben ik bevorderd tot bevelvoerder. En dat bevalt me tot op heden heel goed eerlijk gezegd.

In de periode dat ik bij de fa. Paauwe werkte en daarnaast als vrijwilliger werkzaam was bij de blusgroep Wierden, ben ik voor de blusgroep Wierden een tijd correspondent geweest voor "Het Verzamelstuk". Dat is het personeelsmagazine voor de brandweerkorpsen in Twente. Collega-correspondent Gerrit Ekkel wist dat ik maar wat graag centralist wilde worden, en heeft mij toen getipt dat er op korte termijn een vacature zou komen. Daarop heb ik een open sollicitatiebrief geschreven naar de Regio Twente. Na een aantal weken kreeg ik een telefoontje vanaf het regiokantoor, met de vraag of ik nog beschikbaar was voor de functie. Daarop kon ik gelukkig volmondig ja zeggen, en binnen een tweetal weken was het geheel rond. En ik heb er nog geen moment spijt van gehad dat ik toen de overstap heb gemaakt.